استانداردهای جهانی پخش تصاویر PAL, NTSC, SECAM

در دنیای تلویزیون های آنالوگ سه استاندارد اصلی تعریف شده، که متاسفانه هیچ کدام با یکدیگر سازگاری ندارند. وجود این ناهماهنگی برای این استانداردها به این دلیل است که اساسا اختراع تلویزیون در زمان و مکان های مختلفی در دنیا صورت گرفت و بنابراین سعی هر کشور در تعریف استانداردی مختص به خود بوده است.

استانداردهای اصلی به شرح زیر هستند:
(NTSC (National Television System Committee

از لحاظ تکنیکی این استاندارد با نرخ 30 فریم در هر ثانیه تعریف شده که هر فریم شامل 525 (Line) خط می شود که چینش تصویر در هر فریم به صورت ترکیبی از خطوط زوج و فرد است.
از این استاندارد در شمال و مرکز آمریکا، ژاپن، کانادا، مکزیک و … استفاده می شود البته لازم به ذکر است که در ایالات متحده ی آمریکا از سال 2009 به بعد از استاندارد ATSC استفاده می شود.

(PAL (Phase Alteration Line

این استاندارد از رزولوشن افقی بالاتری نسبت به NTSC پشتیبانی کرده (625 Line (خط) در هر فریم ) اما در مقابل از نرخ فریم پایین تری برخوردار است (25 فریم در هر ثانیه). از این استاندارد بیشتر در کشورهای اروپایی، خاورمیانه، جنوب آمریکا و بخش هایی از آفریقا استفاده می شود.
ایران در ابتدا از استاندارد SECAM پشتیبانی کرده و در سال 1998 به سیستم PAL تغییر پیدا کرد.

(SECAM (Systeme Electronic Pour Couleur Avec Memoire

این استاندارد از لحاظ تعداد خطوط در هر فریم و تعداد فریم در هر ثانیه بسیار شبیه به سیستم PAL است و تفاوت آنها تنها در کدگذاری رنگ است. از این استاندارد در کشورهای روسیه، فرانسه و بخش هایی از آفریقا و اروپای شرقی استفاده می شود.
نمودار زیر نمایش دهنده کشورها و استانداردهای آنها است.